|
Onderstaande blog heb geschreven op het moment dat ik aan het herstellen was van een zware val en ik langzamerhand weer opkrabbelde.
Fietsen met de eeuwig optimistische twijfelaar Na een druilerige ochtend en begin van de middag (niet erg, even afkoelen na die warme dagen) nu toch tussen de wolken door de zon. Op de fiets dus. In plaats van korte rondje wat ik normaal fiets, neem ik de grotere ronde. Ik wordt direct getrakteerd op 3 Ooievaars. Prachtig (ben benieuwd of er over 9 maanden een babyboom zal zijn in Kockengen). Wind mee dus kan relaxt fietsen. Bij de kruising, twijfel. Het is eigenlijk mooier/leuker om dezelfde weg terug te gaan, maar dan wind tegen. Ga ik dat redden? Ik neem het risico niet, dus doorfietsen, langs huizen, minder leuk, maar beschutter. Na volgende kruising zie ik een moeder lopen, huilende baby in draagzak, armpje lijkt een beetje ongelukkig te hangen, zou de baby daarom huilen. Gevoel is sterk, zal ik terug gaan, het vragen, er iets van zeggen? Ik fiets door. Gevoel blijft hangen, stel dat het wel zo is ….. Ik fiets door. Ik neem de korte ronde er nog bij. Gevoel blijft hangen. Wat als ….. Kruising, keuze naar huis of toch kijken of de moeder er nog loopt …. Ik fiets terug, want stel dat ….en wie weet ontstaat er wel een mooi gesprek…. Geen moeder met baby…. Zie je wel, had ik het toch mis…. Ging het zeker weer om de keuze of ik kies voor mijzelf of voor een ander. Nu moet ik nog een heel stuk door, dat ga ik niet redden, met die tegenwind…. Grrr…. Verkeerd gekozen. Nou ja, toch maar doorfietsen. Kruising…. Fietspad langs sloot. Zie een koet met een stukje steel van een waterplant. Waar gaat hij heen? He, naar zijn nest. Daar zit zijn/haar partner. Samen leggen ze de steel goed op het nest. De koet zwemt weer weg op zoek naar een volgende steel. De eerste is weer goed. De tweede voldoet niet, dus verder zwemmen. Bij het nest 2 kleintjes met van de lieve rode kopjes. Lief en zorgzaam. Dit heb ik dan toch maar weer mooi gezien. Genieten. En die wind… die valt eigenlijk ook wel mee, lukt best. En daar zijn die 3 ooievaars ook nog, nog weer even kijken en genieten, het blijven bijzondere vogels. En …. oke, gevoel over moeder was misschien niet goed…., maar het is mij gelukt, 2 grote en 1 kleine ronde gefietst en nog energie over en genoten, misschien was dat wel de bedoeling. Of…. is het gewoon toeval en zit er geen onderliggende reden/bedoeling achter. Ik ga voor het eerste, ik wordt daar blij van …. PS ik had helaas geen fototoestel bij mij, maar met je ogen dicht kunnen jullie misschien ook wel 3 ooievaars zien in een weiland, in het gras pikkend …. En een koet die steeds diep het water induikt om daar een steel af te bijten en naar zijn nest te slepen waar zijn partner wacht met 2 kleintjes met van die rode kopjes en de tegenwind voelen, maar je er toch makkelijk tegenin kan fietsen (mijn vader noemde dat een holle wind, en bolle wind als je bijna geen wind voelt en je juist heel veel moeite hebt om er tegenin te komen). |
Kijk voor meer informatie over Cozon Creatief en wat ik nog meer te bieden heb bij de pagina's Over CoZon Creatief, Coaching, Workshops, Eigen werk, Blogs.