Mysterie van de koolbladeren
Aanleiding van dit verhaal
Dit verhaal is geschreven naar aanleiding van een blog die ik op 31 december 2023 heb geplaatst op mijn site, zie koolbladeren langs de weg.
In die blog heb ik een verzoek gedaan aan lezers van mijn verhalen of zijn konden bedenken hoe de bladeren die langs het fietspad in de berm lagen er waren gekomen en/of wat de reden daar van was (geweest). Van de leukste idee (ideeën) zou ik proberen een verhaal te maken….
Ik heb de volgende reacties gekregen….
Ideeën:
In die blog heb ik een verzoek gedaan aan lezers van mijn verhalen of zijn konden bedenken hoe de bladeren die langs het fietspad in de berm lagen er waren gekomen en/of wat de reden daar van was (geweest). Van de leukste idee (ideeën) zou ik proberen een verhaal te maken….
Ik heb de volgende reacties gekregen….
Ideeën:
- De koolbladeren zijn misschien door een vrachtwagen verloren en nu heeft iemand geen kool voor speciale recept, of klein duimpje die bang was de weg kwijt te raken en geen brood bij zich had.
- Dier lokken die weg was gelopen, zodat hij weg naar huis weer kan vinden.
- Babytje dat gaat worden uitgepakt.
- Gekneusd koolblad = natuurlijk middel dat helpt bij slijmbeursontsteking.
- Kind achterop de fiets dat geen kool lust.
- Iemand die verliefd is …. hij is wel verliefd/hij is niet verliefd.
En dit is het verhaal geworden:
Het mysterie van de koolbladeren
“Anne, schiet nu eens op, ik heb nog zoveel te doen vandaag, maar we moeten echt eerst boodschappen doen.” Mama staat met haar jas aan, tas in de hand bij de voordeur.
Anne heeft echt geen zin om mee te gaan, want ze heeft het boodschappenlijstje gezien en daar staat iets op wat ze niet wil dat mama koopt.
“Anne, nu ben ik het zat, echt meekomen nu!”
Anne zal wel moeten. Met benen die eigenlijk niet willen, loopt ze naar buiten en stapt bij mama achterop de fiets. Het is best een stuk fietsen naar de supermarkt.
Als ze er zijn probeert Anne mama af te leiden zodat ze vergeet de kool te kopen die op het lijstje staat. Helaas, de uitroeptekens op het lijstje zorgen ervoor dat mama het juist níet vergeet.
Na het afrekenen lopen ze naar de fiets. Mama doet alle boodschappen in de fietstassen. De kool ligt bovenop. Als Anne achterop de fiets zit ontdekt ze dat ze zo bij de kool kan. Ze zou hem zo weg kunnen gooien, maar dan zal mama horen dat hij valt, denken dat hij uit de tas is gevallen en stoppen om hem weer te pakken. Ze zal iets anders moeten bedenken. Wat nou als ze onderweg steeds een blad van de kool haalt en deze weggooit, dat hoort mama niet en tegen de tijd dat ze thuis zijn is de kool dan wel op en zal mama vast denken dat ze hem onderweg verloren is.
Als ze een stukje onderweg zijn pakt Anne de kool en plukt een blad eraf en gooit deze naar rechts in de berm, terwijl ze denkt ‘ik wil geen zusje!’ en bij het volgende blad ‘ik wil geen broertje!’ en dat blijft ze denken bij ieder blad dat ze weggooit.
De kool is groot, maar vlak voordat ze thuis zijn is de kool op.
Mama stapt van de fiets af, helpt Anne afstappen en wil dan de boodschappen uit de fietstassen pakken. “Waar is de kool?” roept mama, “Anne, weet jij waar de kool is? Is hij gevallen? Heb jij niets gemerkt? Hij lag bovenop.”
Anne schudt met haar hoofd, want hardop nee zeggen en dus liegen kan ze niet.
“Hier baal ik echt van” zegt mama “ik had een speciaal recept met kool gezien op internet wat zou helpen tegen de slijmbeursontsteking in mijn ellenboog.” Ze pakt ruw de andere boodschappen uit de tas en loopt met ontstemde stappen naar de keuken.
Anne loopt met slepende passen achter haar aan en rent dan naar boven, naar haar slaapkamer. “Dus het was niet voor een broertje of zusje!” mompelt ze voor zich uit. Ze had opa en oma afgelopen weekend horen zeggen dat babytjes vroeger uit een kool kwamen. Toen ze op het lijstje ‘kool’ zag staan dacht ze dat mama de kool wilde gebruiken voor een nieuw babytje, maar Anne wil geen broertje of zusje. Ze wil alleen met mama blijven. Ze voelt zich wel schuldig dat mama nu niet dat recept kan maken voor haar zere ellenboog, maar is wel blij dat er dus geen nieuw babytje komt.
Een paar kilometer verderop vliegt een ooievaar met een babytje in haar snavel. Ze is de weg kwijt… dan ziet ze in de berm een spoor van koolbladeren. Haar instinct zegt haar dat ze dit spoor moet volgen en dan vanzelf bij het goede adres komt….
Het mysterie van de koolbladeren
“Anne, schiet nu eens op, ik heb nog zoveel te doen vandaag, maar we moeten echt eerst boodschappen doen.” Mama staat met haar jas aan, tas in de hand bij de voordeur.
Anne heeft echt geen zin om mee te gaan, want ze heeft het boodschappenlijstje gezien en daar staat iets op wat ze niet wil dat mama koopt.
“Anne, nu ben ik het zat, echt meekomen nu!”
Anne zal wel moeten. Met benen die eigenlijk niet willen, loopt ze naar buiten en stapt bij mama achterop de fiets. Het is best een stuk fietsen naar de supermarkt.
Als ze er zijn probeert Anne mama af te leiden zodat ze vergeet de kool te kopen die op het lijstje staat. Helaas, de uitroeptekens op het lijstje zorgen ervoor dat mama het juist níet vergeet.
Na het afrekenen lopen ze naar de fiets. Mama doet alle boodschappen in de fietstassen. De kool ligt bovenop. Als Anne achterop de fiets zit ontdekt ze dat ze zo bij de kool kan. Ze zou hem zo weg kunnen gooien, maar dan zal mama horen dat hij valt, denken dat hij uit de tas is gevallen en stoppen om hem weer te pakken. Ze zal iets anders moeten bedenken. Wat nou als ze onderweg steeds een blad van de kool haalt en deze weggooit, dat hoort mama niet en tegen de tijd dat ze thuis zijn is de kool dan wel op en zal mama vast denken dat ze hem onderweg verloren is.
Als ze een stukje onderweg zijn pakt Anne de kool en plukt een blad eraf en gooit deze naar rechts in de berm, terwijl ze denkt ‘ik wil geen zusje!’ en bij het volgende blad ‘ik wil geen broertje!’ en dat blijft ze denken bij ieder blad dat ze weggooit.
De kool is groot, maar vlak voordat ze thuis zijn is de kool op.
Mama stapt van de fiets af, helpt Anne afstappen en wil dan de boodschappen uit de fietstassen pakken. “Waar is de kool?” roept mama, “Anne, weet jij waar de kool is? Is hij gevallen? Heb jij niets gemerkt? Hij lag bovenop.”
Anne schudt met haar hoofd, want hardop nee zeggen en dus liegen kan ze niet.
“Hier baal ik echt van” zegt mama “ik had een speciaal recept met kool gezien op internet wat zou helpen tegen de slijmbeursontsteking in mijn ellenboog.” Ze pakt ruw de andere boodschappen uit de tas en loopt met ontstemde stappen naar de keuken.
Anne loopt met slepende passen achter haar aan en rent dan naar boven, naar haar slaapkamer. “Dus het was niet voor een broertje of zusje!” mompelt ze voor zich uit. Ze had opa en oma afgelopen weekend horen zeggen dat babytjes vroeger uit een kool kwamen. Toen ze op het lijstje ‘kool’ zag staan dacht ze dat mama de kool wilde gebruiken voor een nieuw babytje, maar Anne wil geen broertje of zusje. Ze wil alleen met mama blijven. Ze voelt zich wel schuldig dat mama nu niet dat recept kan maken voor haar zere ellenboog, maar is wel blij dat er dus geen nieuw babytje komt.
Een paar kilometer verderop vliegt een ooievaar met een babytje in haar snavel. Ze is de weg kwijt… dan ziet ze in de berm een spoor van koolbladeren. Haar instinct zegt haar dat ze dit spoor moet volgen en dan vanzelf bij het goede adres komt….
|
|
|
Vervolg voor wie graag een goede afloop wil 😉
Zodra de ooievaar de baby heeft afgeleverd bij Anne en haar moeder en zij de baby vinden zijn ze alle twee gelijk verliefd op het babytje en leven ze nog lang en gelukkig met zijn drietjes verder…..
Zodra de ooievaar de baby heeft afgeleverd bij Anne en haar moeder en zij de baby vinden zijn ze alle twee gelijk verliefd op het babytje en leven ze nog lang en gelukkig met zijn drietjes verder…..
Kijk voor meer informatie over Cozon Creatief en wat ik nog meer te bieden heb bij de pagina's Over CoZon Creatief, Coaching, Workshops, Eigen werk, Blogs.